Co mi w mózgu gra.

Hhrrru?
To ja Misha. Piątek z Mishą hihi. Co tam u Was w życiu?
Ja dopiero zlazłem z łóżka, ale jeszcze jestem śpiący jak skończę to pewnie znowu się położę.
Chciałbym Wam dzisiaj opowiedzieć o Bobim.
Mama cały czas mówiła, że już nie ma cierpliwości do Bobiego, że już go nie chce i że go komuś odda. Bo on ciągle uciekał, to naprawdę jest zdrajca. Nikt go już nie lubił, nawet Zofijka. I jeszcze się okazało, że on mnie też nie lubi, bo jak się na chwilkę zobaczyliśmy, to prawie na mnie skoczył, to wcale nie było zabawne. Zofijka mnie uratowała i zabrała. Mama mówi, że ja jestem dużo lepszy niż Bobi. Bobi jak ucieka, to zaczepia wszystkie psy i bardzo głośno szczeka, a na podwórku nie szczeka w ogóle. No i w końcu przyjechał taki pan i mama mu oddała Bobiego. Oni się obaj polubili. Może ten pan był taki sam jak Bobi i będą się dobrze rozumieli. A potem mama powiedziała, że Bobi pojechał w daleki świat, aż do Redłowa i wtedy Emi powiedziała, że przecież tam mieszka moja mama. Tam mieszka moja mama, Hansa Luft i moi bracia i moja inna rodzina i inne koty, które lubię i które mnie znają i ja się tam urodziłem. Ale mój tatuś tam nie mieszka, mój tatuś mieszka w Pradze i nazywa się Jupiter. Czyli ja jestem trochę polski, trochę czeski, ale oczywiście najbardziej rosyjski. Ja już prawie nie pamiętam tego, jak tam mieszkałem. Ciekawe, czy Bobi pozna moją mamę. Tylko że wtedy nie będzie wiedział, że to moja mama. Mam nadzieję, że jak ją pozna, to ona na niego skoczy tak, jak on na mnie. Ona jest bardzo odważna i piękna, Zofijka mówiła mi, że jest piękna, bo ja już jej prawie nie pamiętam, i tych ludzi, którzy mi tam dawali jeść też nie pamiętam, tylko wiem, że tam byli i nam dawali jeść, ale to nie było takie dobre jedzenie.
Tam nie jadłem flądry z puszki, tylko jakąś karmę, i najpierw mleko mamusi oczywiście i miałem tam brzydką sierść, a teraz mam taką miękką, Zofijka kiedyś powiedziała, że jestem miękki jak bita śmietana. To chyba nie był komplement. Ale ja lubię być miękki, nie obchodzi mnie, co myśli Zofijka. Dzisiaj właśnie dostałem na śniadanie wieeelką porcję flądry z puszki. I wiecie co jeszcze było? Mama rozmawiała z Emi, jak mi dawała tą flądrę i powiedziała ostatnio sobie pomyślałam że trzebac hyba Mishy zacząć częściej kupować tuńczyka. Taaak! Taaak! Taaak! Taki byłem szczęśliwy i tak głośno mlaskałem, jak jadłem, że aż się moja miseczka trzęsła i wszyscy się śmiali to znaczy mama, Emi i Zofijka, bo ja jestem dzisiaj jedyny chłop w domu na razie.
Ale w nocy nie było przyjemnie, bo spałem w kuchni. Widzicie, jak mnie tu traktują źle? Ja chciałem spać u mamy, ale mama nie lubi ze mną spać w nocy i mi nie pozwala, tylko w dzień mogę tam przychodzić, bo ja bardzo lubię mamy pokój. Tam jest dużo ładnych rzeczy. Są takie piękne firany, którymi można się bawić, w garderobie wiszą takie śmieszne kulki, których można dotykać i wtedy szumią, albo się na nie wspinać i wieszać się łapami, można wąchać różne rzeczy, tylko czasami jak chodzę na przykład po stoliku, żeby wszystko tam obwąchać, to źle postawię łapkę i coś może spaść, ale to przecież jest rzadko i niechcący, ja staram się być delikatny. I na łóżku jest taka śliska narzuta, można się po niej ślizgać, nawet jak ktoś pod nią śpi, to mi nie przeszkadza, chyba, że to jest tata, to wtedy jest bardzo źle, bo jak mu skoczę na głowę, to mnie bije. No i mama właśnie bardzo nie lubi, jak ja jestem w nocy u niej w pokoju i zawsze mnie wyrzuca, czasem nawet się bardzo długo gonimy, bo ja uciekam, a mama nie może mnie złapać, bo się chowam pod fotelem, potem w garderobie i gdzie się da. Wczoraj też się długo goniliśmy i było wesoło, ale potem w końcu mama mnie złapała, wzięła mnie tak mocno za kark, aż pisnąłem, bo nikt tak przecież nie lubi i zaniosła mnie do Emi. Powiedziała jej, żeby się mną zajęła, bo mama już mnie nie chce widzieć, bo inaczej mnie zabije. Ale ja nie chciałem być u Emi i miałem ochotę na zabawę, więc powiedziałem, żeby mnie wypuściła i w końcu mnie wypuściła. Pobiegłem szybko do mamy, ale tam były zamknięte drzwi, wołałem, żeby mnie wpuściła, ale nikt nie otwierał, posiedziałem chwilę pod drzwiami, a potem poszedłem coś zjeść. Bawiłem się z moim cieniem, kto pierwszy przebiegnie przez cały salon, kuchnię i jadalnię, długo się bawiliśmy, potem chciałem iść do piwnicy, ale nikogo tam chyba nie było, bo nikt mi nie otworzył. Zachciało mi się spać i głośno zawołałem "Hhrrru?", żeby się dowiedzieć, czy ktoś jeszcze nie śpi. Ale wszyscy już chyba spali, więc poszedłem do kuchni, wspiąłem się na szafkę, zaśpiewałem sobie moją piszczącą kołysankę, zwinąłem się w kuleczkę zasnąłem.
Dzisiaj jest znowu piątek i dzisiaj znowu Emi miała angielski i przyjechał jej nauczyciel i wszyscy się dziwili, że ja się przy nim tak dziwnie zachowuję. Wskoczyłem mu na kolana, potem do plecaka, mama bardzo się śmiała. Potem mama poszła robić jakieś ludzkie picia, a ja wyszedłem z plecaka, znowu wlazłem mu na kolana i zacząłem go lizać po rękach. Ja bardzo lubię lizać ludzi i sprawia mi to taką radość, że przestaję myśleć i często zaczynam wtedy gryźć. To nie boli, ale nikt mi na to nie pozwala, bo mama mówi, że ja mam od tego głupie myśli w głowie. No ale on nie wiedział, że mi nie pozwalają i bardzo się zdziwił, jak go ugryzłem i powiedział, że też mnie zaraz ugryzie, ale mnie nie ugryzł, a Emi powiedziała Misha ty śmierdzący głupku nie wolno.
No i potem oni skończyli tego inglisza i jeszcze coś tam się działo, ale byłem śpiący i nie wiem co, a potem mama, EMi i Zofijka gdzieś poszły, a ja przyszedłem do mojego łóżeczka się położyć. cały czas spałem, tylko teraz tak sobie myślę, jak już wróciły, że mógłbym wybrać sobie jakieś lepsze miejsce, bo się nie wyspałem i się ciągle budziłem, bo Emi jak przyszła, to miała cały czas włączoną jakąś wrzeszczącą muzę i teraz też, ale chyba zaraz znowu pójdę spać, a nie chce mi się gdzieś daleko iść więc pewnie będę spał tu. U Zofijki też jest jakaś muza, tylko nie wrzeszcząca, ale dudniąca, a Zofijka do niej wrzeszczy i Zofijki koleżanka. Też bym sobie chciał powrzeszczeć, ale aż tak głośno nie umiem.
Pozdrawiam wszystkich bardzo Mishnie.
Misha

Hhrrru?
To ja Misha. Mam dzisiaj całkiem przyjemny dzień. Wcale nie śpiący. Właśnie przyszedłem do Emi i pomyślałem sobie, że coś Wam poopowiadam o moim ciekawym, bardzo przebojowym, Mishowym, szarym życiu.
Mówiłem, że mam dużo zabawy, a to dlatego, że odkryłem na nowo gumki. Zofijka ma bardzo dużo gumek i ona z nich sobie robi jakieś bransoletki, ja się nie znam. W każdym razie fajne jest to, że ona ma te gumki i one się walają po całym domu. Nie dlatego, że Zofijka tak robi, tylko przeze mnie. Bo ja się uwielbiam bawić gumkami. Mam w główce wykrywacz gumek i nawet jak ktoś sobie macha taką gumką daleko ode mnie, to ja zaraz przybiegam i się rzucam. Na tą gumkę, albo na człowieka. No ale jakoś ostatnio o tych gumkach zapomniałem, bo one mi się ciągle gubią, a wczoraj mama znalazła jedną w swoim pokoju. "O, Misha, paatrz, twoja gumeczka". Bardzo się oczywiście ucieszyłem, ale potem byłem zły, bo mama nawet mi jej nie pozwoliła dotknąć, tylko wzięła mnie na ręce i cały czas trzymała tą gumkę. Pomyślałem sobie, że bez sensu. Zaniosła mnie do Emi, która jeszcze spała, postawiła mnie na podłodze, a tą gumkę rzuciła na kołdrę. Ja się wspiąłem na łóżko, a właściwie na Emi, żeby się tą gumką bawić, a Emi się od razu obudziła i bardzo się zdziwiła, że ja tu jestem i się mnie zapytała, czy sam chciałem tu przyjść. Ale ja się interesowałem gumką. Potem mama położyła tą gumkę Emi na oczach i ja się na nią rzuciłem, a one się bardzo śmiały. Trochę jeszcze się potem bawiliśmy tą gumką, a potem jeszcze wieczorem, jak byłem w domu sam z Emi, ale nam co chwilę wpadała pod łóżko i nie mogliśmy jej wyciągnąć, bo ja ją widziałem, ale nie mogłem złapać, a EMi by mogła złapać, ale jej nie widziała i się nie mogliśmy dogadać. A jak ją w końcu złapaliśmy, to znowu ja ją zrzucałem pod łóżko z drugiej strony i potem jęczałem, bo nie mogłem jej wyciągnąć, aż w końcu się nam zabawa znudziła. Dzisiaj też się bawiłem gumką z mamą. Jak Emi miała angielski, to w ogóle miałem fajnie, bo bawiłem się plecakiem tego pana, co do niej przychodzi i gumką Zofijki, ale szybko mi się znudziło, bo nikt się nie interesował tym, jak ja szybko biegam. Jak nauczyciel EMi pojechał, to poszliśmy razem do mamy do piwnicy, a potem one poszły na taras z jakimś ludzkim żarciem i jakimś ludzkim piciem i się śmiały, a ja stałem, przykleiłem się do szyby i płakałem. Tak długo płakałem, żew końcu mama wstała, podeszła do drzwi, chwilkę ze mną porozmawiała, że mam piękne, zielone oczy i takie tam, ale ja ciągle płakałem, tak długo, że aż mi w końcu otworzyła, włożyła mi smycz i mogłem też wyjść. Dużo ciekawych rzeczy się tam dowiedziałem. Najpierw mi kazały leżeć, tak jakby można było leżeć jak jest taki piękny wiatr i wrony kraczą i jakieś inne zwierzęta gdzieś tam daleko się odzywają i gałęzie się ruszają i wszystko się rusza. Emi mnie trzymała i ja się w ogóle nie mogłem ruszyć i kazały mi leżeć. No ale ze mną tak nie ma. Mama jest strasznie miękka i w końcu mnie wzięła i ze mną chodziła, a ja sobie oglądałem świat. Bardzo mnie interesowały drzewa, jak już zeszliśmy do ogrodu to nie mogłem się powstrzymać i ciągnąłem mamę do jednego drzewa, aż w końcu mama wrzuciła mnie na gałąź. Ja się chciałem wspiąć wyżej, aż się cały trząsłem, tak bardzo chciałem, ale głupi ludzie mi co chwilę obcinają pazurki i się zsuwałem, a mama się śmiała i mówiła Misha co z ciebie za kot nawet się nie umiesz wspinać. Potem się jeszcze śmiała, że się przewróciłem, że nie umiem iść, a jak nie chciałem wracać do domu to powiedziała, że jestem uparty osioł. Bardzo śmieszne.
No ale miałem Wam powiedzieć, czego się dowiedziałem, oprócz tego, że drzewa są bardzo fajne i fajnie jest się wspinać na gałęzie. Dowiedziałem się, że teraz będę dostawał bardzo dużo prezentów. Emi powiedziała, że tak powinno być, bo ja jestem najmłodsze dziecko i trzeba mnie rozpieszczać, a mama powiedziała, że to prawda, ale nie tylko dlatego będę teraz dostawał prezenty. Będę dostawał prezenty dlatego, że u Zofijki w pokoju jest teraz taka piękna, ogrrrroooooomna kanapa. Co to ma do rzeczy? Ona mi się bardzo podoba i ja myślałem, że to dla mnie. Myślałem, że to dla mnie, bo jak ja rozłożyli, to wszyscy mnie wołali Misha chodź zobacz i słyszałem, że się zastanawiaja, co ja na to powiem. Ja sobie chodziłem po Zofijki pokoju, oglądałem, oceniałem, bo było przemeblowanie, spodobało mi się, a potem w końcu obszedłem ten mój wielki prezent ze wszystkich stron, obwąchałem, pomyślałem chwilę, jak to ja, no i zabrałem się do zabawy. Wskakiwałem na tą kanapę i ją drapałem. Bardzo się cieszyłem, że będę miał takie wielkie, własne łóżko. Bo Zofijki łóżko cały czas stoi w takim jej drugim, mniejszym pokoju, więc myślałem, że ona będzie spała tam. Wtedy wszyscy się rzucili i zaczęli wrzeszczeć Misha debilu co ty robisz masz źle w głowie zostaw to idź sobie spadaj, a tata nawet powiedział spieprzaj dziadu i mnie kopnął. Ale ze mną tak nie ma. Jak już sobie wszyscy poszli, to Zofijka mnie zaprosiła do swojego pokoju, ja wszedłem, bawiłem się z nią chwilkę, a potem Zofijka robiła jakieś laurki, a ja bawiłem się moim prezentem. Zofijka tylko się odwróciła i krzyknęła Misha przestań, ale nic więcej nie powiedziała, a ja dalej się bawiłem. Dopiero potem mama to usłyszała i narobiła strasznego szumu i uciekłem. Teraz mama każe Zofijce zamykać drzwi do pokoju, żebym ja nie przyszedł, ale Zofijka lubi ze mną być i i tak mnie czasem zaprasza. Więc Emi powiedziała mamie, że skoro ja myślę, że to jest prezent, to trzeba mi dać jakiś prawdziwy prezent dla mnie, żebym się nim zajął i przestał męczyć kanapę. Mama powiedziała, że to prawda i kazała tacie zrobić mi taką zabawkę do wspinania, drapania i do snu. Tata teraz nie ma czasu, ale musi mi zrobić, bo inaczej Zofijka będzie miała obdrapaną kanapę, zresztą już trochę ma, no ale nie tak bardzo. Ja już teraz wiem, że to nie jest prezent dla mnie, ale sobie poczekam, aż mi coś dadzą i wtedy przestanę drapać. No i dzisiaj mama i Emi rozmawiały właśnie o tej zabawce i jeszcze o tym, że mama mi kupi huśtawkę. Taką huśtawkę niby w kształcie muszli, którą się zawiesza na grzejniku i będę mógł się w niej bujać, marzyć i spać. I jeszcze mama powiedziała, że bardzo chciałaby mi kupić brata, ale musi się dowiedzieć, jak to jest mieć dwa koty i pomyśleć. Emi się śmiała, że jeszcze zanim skończy myśleć to się jej odechce, ale ja mam nadzieję, że nie. Mama powiedziała, że jest jej mnie żal, bo zawsze jestem sam i mi się nudzi i powinienem mieć przyjaciela. Mama miała mi kupić tuńczyka,ale jednak na razie nie kupiła. I jeszcze się dowiedziałem, że bardzo pięknie i zgrabnie skaczę. Ale potem mama i tak się znowu ze mnie śmiała, bo się przestraszyłem kamienia.
Bardzo jestem ciekawy, jakie będą te moje prezenty czy mi się spodobają. Teraz znowu byłem sam, bo wszyscy sobie gdzieś poszli, ale teraz już nie jestem sam na szczęście. Zaraz chyba pójdę spać.
Pozdrawiam wszystkich bardzo Mishnie.
Misha