Category: Z cyklu Co tam u mnie.

Witajcie!
Dziś również postanowiłam napisać trochę o tym, co u mnie miłego. Otóż:
Spał ze mną Misha. Ale jak spał! Leżał koło mnie na poduszce, przeciągał się i chociaż zawsze po kilkudziesięciu
minutach decyduje się jednak wygodnie ułożyć w swoim koszu, dzisiaj leżał tak ze mną jeszcze długo po
tym, jak zasnęłam. W nocy na chwilę się przebudziłam i w tym akurat momencie Misha trzymał mi obie swoje
przednie łapki na głowie i główkę mi opierał na ramieniu. Potem jednak wrócił do swojego kosza, ale jak
tam jest, to też jest bardzo fajne. Ważne, żeby był w ogóle.
Potem już w trakcie dnia kilka razy do mnie przychodził.
U Zofijki wciąż jest jej koleżanka. Na noc chciała wrócić do domu i wróciła, ale jak tylko wróciła
podobno się rozpłakała i powiedziała swojej mamie, że tęskni za Zofijką i wysłała jej rozpaczliwego SMS-a,
że ją kocha i wszystko dla niej zrobi i dzisiaj już koło ósmej była znowu u Zofiji. 😀 Podobno w poniedziałek
jedzie do Warszawy na badania mózgu, bo jest po operacji jakiegoś guza i było jej bardzo smutno, bo dwa
dni nie będzie widziała Zofijki, ale w końcu obie Mamule się zgodziły i z tego, co mi wiadomo, Zofijka
również pojedzie podbijać stolicę. Wczoraj była w takiej euforii, że zasypiała dwie godziny. 😀
Mamulka zrobiła nam dobry obiad. Bardzo różne pierogi. Kupiła je oczywiście w sklepie, każdy mógł
jeść, na jakie miał ochotę.
Dostałam krótkiego i bardzo miłego maila od Bardzo Miłego Człowieka, najprawdopodobniej jeszcze się
dzisiaj skontaktujemy, także teraz to ja jestem w euforii.
Moja ciocia robi urodzinowego grila, a ja na niego nie jadę. Ta moja ciocia jest też moją mamą chrzestną,
lubię ją generalnie, poza tym, że słynie z upierdliwości, w ogóle raczej lubię rodzinę mojej Mamuli, poza tym, że się do nas za bardzo wtrąca,
ale ostatnio jest między nami sporo totalnie idiotycznych konfliktów, to znaczy między naszą rodziną,
a rodziną Mamuli, na pewno dzisiaj będą sobie umilać atmosferę rozgrzebywaniem tego wszystkiego, a słuchanie
tego czy branie w tym udziału zdecydowanie nie należy do przyjemnych rzeczy, ale akurat złożyło się tak,
że zadzwonił dzisiaj mój wujek, brat Mamuli i tej cioci i chciał, żeby Tatul go gdzieś tam zawiózł, jak
będzie wyjeżdżać, więc i tak dla kogoś z nas miejsca by nie było. I to, co mnie w tym wszystkim najbardziej
cieszy, to fakt, że potem napisał do mnie Bardzo Miły Człowiek, stwierdził, że koło czwartej będzie mieć
chwilę i może mi pomóc z walijskim. No to kurde, jak ja bym mogła nie skorzystać z okazji? 😀 Cóż.
OK, miłych rzeczy chyba tyle.

Siedzimy z Mishą u mnie w pokoju, Misha leży obok mnie w swoim kartoniku, ja słucham walijskiego zespołu
Pigyn Clust i myślę, że dziś też można by o miłych rzeczach trochę napisać.
Pierwszą miłą rzeczą jest fakt, że się wyspałam. Ostatnio nie bardzo jest to takie oczywiste, ale
w końcu się udało.
Spał ze mną Misha. Najpierw w łóżku, a potem w swoim koszu, czyli właściwie też w łóżku, bo on na
łóżku stoi. Ja zawsze śpię z zamkniętymi drzwiami, po pierwsze dlatego, że mam w nocy otwarte okno i
byłby przeciąg, po drugie dlatego, że po prostu z otwartymi już chyba nie umiem i sobie nie wyobrażam.
Skutkuje to jednak tym, że jeśli chcę, żeby spał ze mną Misha, to muszę go potem, często o dość niekonwencjonalnych
porach wypuścić. Ale korzyści ze spania z Mishą przewyższają ową niedogodność. Dzisiaj akurat Misha pozwolił
mi się wyspać, bo nie jęczał do siódmej, a o siódmej wstała Mamulka i go wypuściła, więc nie musiałam
tego robić ja.
Kolejną miłą rzeczą jest inglisz. Lubię inglisza jako język, bardzo lubię, kocham wręcz, jak wszystkie
moje języki, lubię też moje lekcje inglisza, bo zawsze się jakieś dyskusje ciekawe wywiążą. Tak jak i
na szwedzkim nieraz się zdarza, choć na szwedzkim rzadziej, dlatego, że na szwedzkim robię dużo więcej
rzeczy niż tylko gadam i piszę coś do matury, a na ingliszu przez 110 minut ze 120 nawijamy.
Jak tylko skończyłam inglisza, zauważyłam rzecz, która ucieszyła mnie najbardziej w całym tym dniu,
mianowicie dostałam bardzo miłego, co więcej długiego maila od bardzo miłego człowieka, na którego też
niezwłocznie odpisałam, co również sprawiło mi niemałą przyjemność. A że pisałam go w większej części
po ingliszu, to miałam jakby przedłużoną lekcję. 😀
Koleżanka Zofijki wciąż z nami jest i wygląda na to, że nie myśli nawet o opuszczeniu nas. Z powodu,
który wymieniłam we wpisie tyczącym się dnia wczorajszego bardzo mi to odpowiada. A że jeszcze do mojej Mamulki przyjechali
goście, to jest trochę szumnie.
Przyszedł do mnie Misha. On przychodzi do mnie, jak chce spać, ogólnie spodziewałam się go wcześniej,
zwłaszcza, że u nas taki tumult i tylu obcyh ludzi,
i dziwiłam się, że nie przychodzi, czasami potrafi spędzić w tym swoim kartoniku cały dzień, ale w końcu
przyszedł, stanął pod drzwiami i ładnie poprosił, żeby mu otworzyć. Poza tym ogólnie miałam miły dzień.
A, jeszcze zanim oni przyjechali, to byłam przez całkiem długi czas sama w domu, to znaczy jeszze z Mishą.
Uwielbiam być sama w domu. A jescze bardziej sama z Mishą. Miłego wieczoru wszystkim życzę, jak również
przyjemnych snów. 🙂

Witajcie!
Postanowiłam, że oprócz tego, że pewnie co jakiś czas będę wrzucać jakieś update'y dotyczące mojego
fascynująco ciekawego życia, będę też pisać co jakiś czas o miłych rzeczach, które mi się danego dnia
przytrafiły, albo o jednej miłej rzeczy. Zainspirowała mnie do tego moja Mamulka. Moja Mamulka interesuje
się, jak ja to określam, lifestylami. Czyta duużo blogów polskich bab o lifestylach, o minimalizmie,
o zdrowiu, modzie i urodzie. No i na początku tego roku na blogu jednej z tych bab przeczytała, że ona
ma takie postanowienie noworoczne, że codziennie będzie zapisywać sobie jedną miłą rzecz, która jej się
przydarzyła. W ten sposób będzie miała 365 miłych rzeczy, które jej się przydarzyły w tym roku. Ja pomysł
kupiłam, mimo, że swoje postanowienie już miałam i od początku roku też zapisuję codziennie jedną miłą
rzecz. A ostatnio moja koleżanka, której bloga czytam, zaczęła 100 happy days challenge, w formie zdjęciowej.
Potem druga, w ogóle jej nie znająca, zaczęła 100 happy days challenge w formie tekstowo-graficznej.
Śmiesznie. Ja nie będę tego robić, chociaż miałam taki plan, ale po prostu czasami będę pisać o tym,
co mi się miłego przytrafiło, a może codziennie, zobaczymy. Dziś napiszę o dniu wczorajszym. Oprócz oczywistych
rzeczy, takich, jak to, że Misha obudził mnie o czwartej godzinie swoim "Hhrrru?" i że w ogóle ze mną
spał i innych takich, przytrafiły mi się dwie nieoczywiste miłe rzeczy.
Pierwszą z nich jest to, że u Zofijki jest koleżanka. Łączy się to z ogromną ilością wrzasku, ale
także z tym, że ja mam spokój. I moja Mamulka poniekąd też, chociaż musi dużo sprzątać. W każdym razie
Sofija nie łazi nam nad głowami i nie jęczy "Nuuudzi mi się. Cooo ja mam robić?" i nie burczy. To znaczy
burczy, ale tylko do swojej koleżanki. Dziewczyna ma chya niesamowitą cierpliwość, czy coś, bo jest u
Zofiji już trzeci dzień.
Druga miła rzecz również łączy się z Zofijką. Zofijka bardzo dużo je. Jeździ też na wrotkach, bardzo
szybko jeździ. Te dwie rzeczy mają ze sobą wspólnego tyle, że stosunkowo często jeździ do sklepu, żeby
sobie kupić jakieś żarcie. Wczoraj kupiła mi chipsy piri-piri i wieelką czekoladę z orzechami, chociż
jej wcale o to nie prosiłam. Więcej hyba dodawać nie muszę.
Ogólnie miałam wczoraj miły dzień, poza tym, że poszłam spać o pierwszej, a obudziłam się o czwartej,
bo mój mózg stwierdził, że już więcej nie chce spać. Najpierw miałam strrrasznie dużo energii i w ogóle,
a koło siódmej wieczorem łaziłam już jak Zombie. Ale i tak poszłam spać dopiero po północy. Często mi
tak mózg świruje, albo z kolei śpię zdecydowanie za długo, ale właściwie jestem przyzwyczajona do tego
i wrażenia to na mnie nie robi, tyle, że nie lubię być przymulona.
Dzisiaj też się zapowiada miły dzień. Przed chwilą skończyłam inglisza, na tym moim ingliszu, którego
mam w domu prawie wyłącznie gadam, czasami jescze coś piszę pod maturę pisemną, ale generalnie nawijamy
po ingliszu, a ja nawijać po ingliszu bardzo lubię. Dzisiaj gadaliśmy z moim nauczycielem o polityce,
ciekawie się porobiło. 😀
OK, do tego wpisu chyba tyle.
Miłego dnia wszystkim życzę. 🙂